نوشته های نویسنده کتاب معمای هویدا در مورد دولت اخیر
نویسنده کتاب «معمای هویدا» می گوید
از نشریه هم میهن
تصمیم چهار سال پیش او برای شرکت نکردن در انتخابات اشتباه بوده است. دکتر عباس میلانی در بخشی از یادداشتی که در توضیح نظر خود در مورد انتخابات ریاست جمهوری برای بخش فارسی سایت بی بی سی نوشته است می گوید: انتخابات چهارسال پیش آشکارا نشان داد که ...گزینش یکی بر دیگری می تواند تفاوت هائی فاحش بر وضع زندگی روزمره مردم، وضعیت اقتصادی کشور، وضع فرهنگی جامعه و چند و چون سانسور، وضعیت زنان و کم و کیف فشارها و حق شکنی ها زن- ستیز و بالاخره در وضعیت بین المللی ایران (و لاجرم ایرانیان) پدید آورد. او می افزاید: می گفتند شرکت در انتخابات به معنی توجیه و تثبیت وضع موجود است. فراموش می کردند که شرکت نکردن در آن در شرایطی که بدیلی معقول و ممکن در افق نیست، به معنای تثبیت بدترین روایت «وضع موجود» است. در سی سال اخیر دیده ایم که «وضع موجود» روایاتی گوناگون دارد وگاه انتخاب به راستی میان روایتی خطرناک تر و زیانبارتر از «وضع موجود» و روایت صرفا ناخوشایند «وضع موجود» است. عدم شرکت درچنین انتخابی به معنای واگذاشتن حق این انتخاب به کسانی است که «وضع موجود» را رهبری و هدایت می کنند. چهارسال پیش من هم در زمره کسانی بودم که می گفتم با نظارت استصوابی شورای نگهبان شرکت در انتخابات گره برباد زدنی بیش نیست. اما به گمانم تاریخ چهارسال اخیر نشان داد که گزینه من خود در واقع گره برباد زدن نگاهی کمال طلب بود. نگاهی که می گفت اگر انتخابات صد در صد آزاد نباشد نباید در آن شرکت کرد. عباس میلانی (متولد ۱۳۲۸) مورخ، ایران‌شناس و نویسنده‌ای ایرانی‌الاصل و ساکن آمریکا است. میلانی مدیر برنامه مطالعات ایرانی در دانشگاه استنفورد و استاد مدعو دانشکده علوم سیاسی است. او همچنین همکار و یکی از سرپرستان پروژه دموکراسی ایران در مؤسسه هوور به حساب می‌آید. او در ۱۳۴۵ از دبیرستان فنی اوکلند فارغ‌التحصیل شد و مدرک لیسانس خود را در علوم سیاسی و اقتصاد از دانشگاه برکلی، کالیفرنیا دریافت نمود و در ۱۹۷۴ دکترای خود را در رشته علوم سیاسی از دانشگاه هاوایی گرفت. پس از اخذ مدرک دکترا، او در سالهای ۱۳۵۴–۱۳۵۶ استاد دانشگاه ملی ایران (دانشگاه شهید بهشتی کنونی) بود تا این که در ۱۳۵۶ به عنوان زندانی سیاسی به زندان رفت. او از سال ۱۳۵۸ تا سال ۱۳۶۶ استاد دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران بود. پس از آن نیز مدتی استاد تاریخ و علوم سیاسی و رئیس دانشکده در دانشگاه نوتردام دو نامور در کالیفرنیا بود. تا این که در سال ۱۳۸۰ به عنوان یکی از پژوهشگران مؤسسه هوور انتخاب شد و بدین ترتیب نتردام را به مقصد استنفورد ترک کرد. از کارهای نخست او، ترجمه کتاب مرشد و مارگاریتا بود. بعدها کتاب معمای هویدای او در ایران و خارج ایران بحث های زیادی برانگیخت، اما مهم‌ترین کتاب او تجدد و تجدد ستیزی در ایران است. در سال ۲۰۰۹ میلادی، دانشگاه سیراکیوز اقدام به انتشار کتابی در حیطه تاریخ معاصر ایران به قلم عباس میلانی کرد. کتاب ایرانیان نامدار، عنوان کتابی است که به نقش افراد اثرگذار در دوران سلطنت محمدرضا شاه پهلوی می‌پردازد. (نقل از ویکی پدیا
